- błoniasty
- błoniasty {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'podobny do błony, mający jej cechy; zawierający błony': {{/stl_7}}{{stl_10}}Płetwy błoniaste. Błoniaste mięso. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
błoniasty
Look at other dictionaries:
błoniasty — «mający cechy błony; zrobiony z błony, opatrzony błoną» Błoniaste skrzydła błonkówek … Słownik języka polskiego
endolimfa — ż IV, CMs. endolimfafie, blm biol. «płyn wypełniający błędnik błoniasty ucha wewnętrznego» … Słownik języka polskiego
języczek — m III, D. języczekczka, N. języczekczkiem; lm M. języczekczki 1. zdr. od język w zn. 1 Kot lizał się ostrym języczkiem. 2. «u człowieka i niektórych ssaków: stożkowate uwypuklenie podniebienia miękkiego skierowane ku jamie gardłowej» 3. «część… … Słownik języka polskiego
pęcherz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «wypełniona płynem wypukłość na ciele powstała wskutek oparzenia lub odciśnięcia skóry» Porobiły mu się na dłoniach pęcherze. Wyskoczył mu pęcherz na pięcie. ∆ leśn. Pęcherz żywiczny «szczelina między sąsiednimi … Słownik języka polskiego
pęcherzyk — m III, D. a, N. pęcherzykkiem; lm M. i 1. «wypukłość na ciele przy zmianach chorobowych skóry» Ropne pęcherzyki. 2. «niewielki narząd błoniasty w organizmie ludzi i zwierząt (rzadziej roślin) pełniący różne funkcje» ∆ Pęcherzyk żółciowy «narząd… … Słownik języka polskiego
pławny — «ułatwiający pływanie, służący do pływania» ∆ Błona pławna «błona łącząca palce kończyn pływających ptaków, płazów, gadów i niektórych ssaków, pomagająca im przy pływaniu; błona pływna» ∆ Pęcherz pławny a) bot. «pęcherzykowata, wypełniona… … Słownik języka polskiego
płetwa — ż IV, CMs. płetwawie; lm D. płetw 1. «narząd ruchu i utrzymywania równowagi u zwierząt wodnych u ryb błoniasty fałd skórny z promieniami kostnymi lub chrzęstnymi, u ssaków morskich przekształcona kończyna (np. u fok, morsów) lub duży, mocny fałd… … Słownik języka polskiego
podkwiatek — m III, D. podkwiatektka, N. podkwiatektkiem; lm M. podkwiatektki bot. «mały, zwykle błoniasty listek osadzony na szypułce kwiatowej» … Słownik języka polskiego
przylistek — m III, D. przylistektka, N. przylistektkiem; lm M. przylistektki bot. «blaszkowaty lub błoniasty wyrostek rosnący u nasady liścia wielu roślin, zwykle parzysty, często przekształcony w utwór kolczasty» … Słownik języka polskiego
